Zpět úvodní stránka
Strona Główna
Úvodná stránka
Home page

Podział irysów bródkowych wg. typu koloru:

Wiele terminów używanych w dostępnych katalogach w opisie barwnego typu irysa wywodzi się z botanicznych odmian irysów charakteryzujących się typowym ubarwieniem (np. I. variegata).

AMOENA – S. (standards - górne płatki) – białe, F. (falls - dolne płatki) – w innym kontrastowym kolorze.

BICOLOUR – S. w jednym kolorze, zazwyczaj w jaśniejszym odcieni, F. w innym kolorze.

BITONE – dwa odcienie tego samego koloru przy czym S. jest jaśniejszy od F.

BLEND – jest kombinacją większej ilości barw, do tej grupy zaliczamy wszystkie cieniowania lub przenikania się kolorów.

BROKEN COLOR - kolor podstawowy posiada nieregularne plamy w odcieniu jaśniejszym lub ciemniejszym od podstawowego koloru. Uwaga, nie należy mylić tych plam spowodowanych przez zakażenie wirusowe!

GLACIATA – kwiaty całkowicie pozbawione fioletowych i czerwonych barwników, czysta barwa (lodowa) najczęściej białoróżowa lub żółta, często odwrotnie wybarwiona tzn. górne płatki ciemniejsze od dolnych.

LUMINATA – jest odwrotnością plikaty, jednolity kolor poprzecinany jest siecią jasnych żyłek i kropek, zanikających przy brzegach płatków oraz u ich nasady i wokół bródki.

NEGLECTA – S. – jasnoniebieski, F. – ciemnoniebieski.

PLICATA – ciemniejsze kropkowanie i kreskowanie lub cieniowanie układające się we wzór, występujące szczególnie przy brzegach płatków na jasnym tle.

REVERSE – niektóre z wyżej wymienionych typów mają ciemniej zabarwione górne płatki niż dolne.

SELF – irys w jednolitym kolorze.

VARIEGATA – irys z żółtą lub złotą barwą górnych płatków i czerwonym, purpurowym oraz fioletowym kolorem płatków dolnych.

VARIEGATO-PLICATA – z powyższych typów można utworzyć wiele kombinacji w połączeniu np. variegato-plicata, która S. ma żółte a F. posiada wzór plicata. Zazwyczaj irysa ze wzorem plicaty tylko na dolnych płatkach nazywamy FANCY PLICATA.

EMMA COOK PATTERN – (wzór Emma Cook). Czasami można się spotkać z takim określeniem w opisie innego irysa. W tym przypadku jest to jedna z wielu odmian AMOENA. Podobnie w przyszłości mogą pojawić się kolejne wzory typu: Expose, Ring Around Rosie, Gypsy Lord i temu podobne. W takim przypadku dowiadujemy się jak wygląda wzór odmiany, z której pochodzi nazwa.

Terminologia stosowana przy opisie kwiatu:

Dla wyjaśnienia niektórych użytych powyżej informacji o barwnym podziale irysów, należy dodać jeszcze terminologie stosowaną wraz z takim opisem, która jest bardzo przydatna.

FALLS – dolne trzy płatki, skrót F.
(skróty do oznaczania kształtu kwiatów irysów japońskich (JI) - 3F, 6F, 9F, 9F+ :
................ 3F : kwiat składa się z trzech dolnych płatków (typ ISE);
................ 6F : kwiat składa się z sześciu dolnych płatków (typ EDO, typ HIGO);
................ 9F, 9F + : kwiat składa się z dziewięciu lub więcej płatków dolnych - pełnokwiatowy, piwonio-kwiatowy typ)

FLOUNCES – bródka zakończona wypustkiem podobnym do płatków – zazwyczaj bardzo podobny do górnych płatków.

FORM – kształt i proporcjonalność kwiatu.

HAFT – wzór, który występuje na dolnych płatkach tuż przy nasadzie i może mieć długość od 1 do 3 cm.

HORNS – zakończenie bródki jest zadarte do góry i zakończone szpicem (róg).

RIM, EDGE – wąska, barwna obwódka na dolnych jak również i górnych płatkach.

SIGNAL – charakterystyczny znak leżący pod zakończeniem bródki (u irysów bezbródkowych występujący zamiast bródki).

SPOONS – zakończenie bródki jest wydłużone i spłaszczone podobne do łyżeczki.

SPOT – różnokolorowa strefa na dolnym płatku, często zajmuje dużą powierzchnie.

STANDARDS – górne trzy płatki, skrót S.

STYLE ARM – trzy małe stojące organy wewnątrz kwiatu – ramiona słupka.

SUBSTANCE – wytrzymałość, trwałość i odporność płatków na warunki atmosferyczne.

TEXTURE – rodzaj powierzchni płatków mogą być: błyszczące, aksamitne, diamentowo-jedwabiste, lśniące itp.

VEINS – żyłkowanie kontrastujące z kolorem płatków, lub może być ciemniejsze od barwy płatków.